بو گرفتن . [ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) بو یافتن چیزی . کسب بو کردن . (فرهنگ فارسی معین )
: چو مشک از ناف عزلت بو گرفتم
به تنهایی چو عنقا خو گرفتم .
نظامی .
|| گندیدن .بدبو شدن . (فرهنگ فارسی معین ). متعفن شدن . بدبو و عفن شدن . || برشته شدن . قیاس کنید با بو دادن . (فرهنگ فارسی معین ).