بهانه آوردن
نویسه گردانی:
BHANH ʼAWRDN
بهانه آوردن . [ ب َ ن َ / ن ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) عذر نابجا عرضه کردن . دست آویز یافتن . با دلایل نابجای شانه خالی کردن از امری : اگر بهانه آرد و آن حدیث قاید منجوق در دل وی مانده است ، این حدیث طی باید کرد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 343). || سخن بیهوده نمودن .
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.