بهانه گرفتن . [ ب َ ن َ
/ ن ِ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) بهانه گیری . پی موضوع مجعول گردیدن . ایراد گرفتن
: صوفی و کنج خلوت سعدی و طرف صحرا
صاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانه .
سعدی .
نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر
هر آنچه ناصح مشفق بگویدت بپذیر.
حافظ.
و رجوع به ماده ٔ بعد شود.