بی آلتی

بی آلتی . [ ل َ ] (حامص مرکب ) ساز و برگ نداشتن . محروم بودن از وسایل و اسباب :
ز بی آلتی وانماندم بکنج
جهان باد و از باد ترسد ترنج .

نظامی .

نفس اژدرهاست او کی مرده است
از غم بی آلتی افسرده است .

مولوی .

و رجوع به ماده ٔ قبل شود.