بی چند

بی چند. [ چ َ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) بی حساب . بی شمار. فراوان . بسیار :
به نزدیک خال آمد آورد مال
فروماند از آن مال بی چند خال .

شمسی (یوسف و زلیخا).

- بی چند و چون ؛ بی کم و کیف :
ای خدا ای قادر بی چند و چون
واقفی از حال بیرون و درون .

مولوی .

رجوع به چند شود.