بید. (اِخ ) نام دیوی بود در مازندران که رستم او را کشت . (برهان ). نام دیوی که با رستم در مازندران جنگید. (از ناظم الاطباء). نام دیوی از دیوان مازندران . (غیاث ). نام دیوی از دیوان مازندران که رستم او را کشت . (آنندراج ). اسم دیوی است مازندرانی . (از رشیدی ). نام دیوی از دیوان مازندران که در قصه های شاهنامه منظوم است . (انجمن آرا)
: بدرید پهلوی دیو سپید
جگرگاه پولاد غندی و بید.
فردوسی .
نه ارژنگ مانم نه دیو سفید
نه سنجر نه اولاد غندی و بید.
فردوسی .
نمایی مرا جای دیو سپید
همان جای پولاد غندی و بید.
فردوسی .
ترا خانه ٔ بید و دیو سپید
نمایم چو دادی دلم را نوید.
فردوسی .