بید
نویسه گردانی:
BYD
بید. [ ب َ ] (ع مص ) بود. بیاد. بواد. بیدودة. هلاک گردیدن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از لسان العرب ). منقرض شدن . (از اقرب الموارد). انقطع و ذهب . (لسان العرب ). و رجوع به مصادر مترادف کلمه شود.
واژه های همانند
۹۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
بید تبری . [ دِ ت َ ب َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بید موله و در شرفنامه یکی از اقسام هفده گانه ٔ بید است که بید مشک نیز گویند. (فرهنگ رشیدی )...
درخت بید. [ دِ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش فریمان شهرستان مشهد، واقع در 15هزارگزی جنوب فریمان و سر راه مالرو عمومی فریمان به ...
درخت بید. [ دِ رَ ] (اِخ )دهی است از دهستان پائین ولایت بخش فریمان شهرستان مشهد، واقع در 90هزارگزی شمال خاوری فریمان و سر راه مالرو عمومی...
بید نگون . [ دِ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ۞ بید معلق . بید موله . بید مجنون . بید طبری . رجوع به بید مجنون و بید معلق و بید موله شود.
بید واله . [ دِ ل ِه ْ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بید مجنون . بید نگون . بید سرنگون . بید مولّه . بید معلق . رجوع به مترادفات مذکور شود.
بید هندی . [ دِ هَِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی از بید است که در بیشه های مازندران باشد و از میوه ٔ آن دوشاب گیرند. خلاف هندی . رجوع به ...
پده بید. [ ] (اِخ ) قریه ای است در مشرق مروست .
تخته بید. [ ت َ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) ساس . (ناظم الاطباء).
خشک بید. [ خ ُ ] (اِ مرکب ) درخت بید وقتی که خشک شده است . کنایه از هر چیز پژمرده و خشک شده : ز باغ خاطر من خواه تازه نخل سخن ز خشک بید...
دره بید. [ دَرْ رَ ] (اِخ ) قریه ای است هفت فرسنگی میانه ٔ جنوب و مغرب رامهرمز. (فارسنامه ٔ ناصری ). دهی است از دهستان رغیوه بخش رامهرمز شه...