بید تبری . [ دِ ت َ ب َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بید موله و در شرفنامه یکی از اقسام هفده گانه ٔ بید است که بید مشک نیز گویند. (فرهنگ رشیدی ). بید معروف است و تبری منسوب به تبرستان و گفته اند بیدبر هفده گانه است و این یکی از آن هفده گانه است . و بعضی بمعنی بید موله و بعضی بمعنی بید مشک گفته اند. (انجمن آرا) (آنندراج )
: مجلس بزم بیارای که آراسته اند
نقش بندان طبیعت رخ گلبرک طری
همچو مستان صبوحی همه افتان خیزان
شاخهای سمن تازه و بید تبری .
ظهیرالدین فاریابی .
و رجوع به بید طبری شود.