بی کامی .(حامص مرکب ) ناکامی . بی مرادی . محرومیت
: دل از هم کام و هم شادی گسسته
ز بی کامی به تنهایی نشسته .
نظامی .
ز بی کامی دلم تنهانشین است
بسازم گر ترا کام اینچنین است .
نظامی .
بعمر خویش کسی از تو کام برنگرفت
که در شکنجه ٔ بی کامیش نفرسایی .
سعدی .