بی وفایی

بی وفایی . [ وَ ] (حامص مرکب )صفت بی وفا. بدعهدی . (ناظم الاطباء). مقابل باوفائی ووفاداری . زنهارخواری . (یادداشت مؤلف ) :
که دانست از تومرا دید باید
بچندان وفا اینهمه بی وفایی .

فرخی .

هر روز جهان به جانرباییست
انصاف ده این چه بی وفاییست .

نظامی .

چون کز تو وفاست بی وفایی
پیش تو خطاست بی خطایی .

نظامی .

شد دشمن تو ز بی وفایی
چون بازبرید از آشنایی .

نظامی .

بخوبان دل مده حافظ ببین آن بی وفاییها
که با خوارزمیان کردند ترکان سمرقندی .

حافظ.

نمی خورید زمانی غم وفاداران
ز بی وفایی دور زمانه یاد آرید.

حافظ.

مگر که لاله بدانست بی وفایی دهر
که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد.

حافظ.

|| ناسپاسی . || غدر و خیانت . || ناپایداری . (ناظم الاطباء).