بیهوده خواری . [ دَ
/ دِ خوا
/ خا ] (حامص مرکب ) حالت و کیفیت و صفت بیهوده خوار. کنایه از اسراف وخرج بیجا کردن . (ناظم الاطباء). اسراف و ولخرجی و هرزه خرجی . تبذیر. باددستی . (ناظم الاطباء)
: چنان نیز یکسر مپرداز گنج
که آیی ز بیهوده خواری برنج .
نظامی .
|| اوباشی . (ناظم الاطباء).