پل شکستن بر

پل شکستن بر. [ پ ُ ش ِ ک َ ت َ ب َ ] (مص مرکب ) کنایه از محروم ماندن و بی نصیب ۞ شدن باشد. (برهان قاطع). بی بهره گردانیدن . (آنندراج ) :
فلک پل بر دلم خواهد شکستن
کز آب عافیت بوئی ندارم .

خاقانی (از فرهنگ رشیدی )

عاشق محتشم بسی داری
پل همه بر من گدا شکنی .

خاقانی (از فرهنگ رشیدی ).

آسمان پل بر سر آن خاکیان خواهد شکست
کآبروی اندر ره آن دلستان افشانده اند.

خاقانی .

دشمنان از داغ هجرش رسته اند
پل همه بر دوستان خواهد شکست .

خاقانی .

|| بعضی گویند بمعنی غرق کردن باشد. (غیاث اللغاث ).
- پل شکن ؛ خراب کننده ٔ پل :
عمر پلیست رخنه سر، حادثه سیل پل شکن
کوش که نارسیده سیل از پل رخنه بگذری .

خاقانی .