پوست تخته . [ ت َخ ْ ت َ
/ ت ِ ] (اِ مرکب ) تخته ٔ پوست . قطعه ٔ پوست . پوست تخت
: پادشاه ملک فقریم و قناعت رخت ماست
طاقی ما تاج ما و پوست تخته تخت ماست .
نصیرای بدخشانی .
بپوست تخته ٔ ابلق نشین چو درویشان
مخواه تخت منقش ز آبنوس و ز عاج .
سالک یزدی .