پهلوان حسن دامغانی

پهلوان حسن دامغانی . [ پ َ ل َ ح َ س َ ن ِ ] (اِخ ) نام پادشاه یازدهم از خاندان سربداران است (762 - 766 هَ . ق .). و این خاندان یکی از خاندانهایی است که پس از انقراض سلاله ٔ چنگیزیان در ایران ظهور کرده اند. این مرد پس از وفات پهلوان حیدر سبب جلوس خواجه لطف اﷲ شد، و بعدها بسال 762 هَ . ق . وی را بقتل رسانید و خود بتخت نشست و آنگاه بمحاصره ٔ استرآباد پرداخت . در خلال این احوال خواجه علی مؤید، سبزوار پایتخت او را ضبط کرد و یکی از نزدیکان و ملازمان پهلوان سر او را بریده و نزد خواجه علی برد. (قاموس الاعلام ترکی ). نیز رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 365 ببعد و تاریخ مغول تألیف اقبال ص 475 ببعد شود.