پیشه . [ ش َ
/ ش ِ ] (اِ) رسنی باشد که آنرا از لیف خرما تابند. (برهان ). || قسمی از نی که شبانان نوازند و آنرا توتک خوانند. (برهان )
۞ . و ظاهراً درین معنی مصحف نیشه ، نی چه است . یَراع . (السامی )
: با تاج خسروی چه کنی از گیا کلاه
با ساز باربد چه کنی پیشه ٔ
۞ شبان .
خاقانی (از جهانگیری ).
زآن نی که از آن پیشه
۞ کنی ناید جلاب .
خاقانی (از آنندراج ).