پیمان بستن

پیمان بستن . [ پ َ / پ ِ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) عهد کردن . عهد بستن . مناحدة. انتذار. (منتهی الارب ) :
هم ایدون ببستند پیمان برین
که گر تیغ دشمن بدرد زمین .

فردوسی .

ببستند پیمان و عهدی تمام
بشاهی برو کرد کیهان سلام .

فردوسی .

اگر قیصر روم پیمان شکست
ابا خسرو آنگه که پیمان ببست .

فردوسی .

بخت با ملک میر پیمان بست
برمگرداد بخت ازین پیمان .

فرخی .

بسته سعادت همیشه با وی پیمان .
ابوحنیفه ٔ اسکافی (از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 650).
به دست گیرم آنچه را با خدای پیمان بسته ام برآن . (تاریخ بیهقی ).
به آیین پیمانش با او ببست
بپیوند بگرفت دستش بدست .

اسدی .

و حق تعالی از پیغمبران خود عهد گرفت و پیمان بست . (قصص الانبیاء ص 31).
در ازل بود که پیمان محبت بستند
نشکند مرد اگرش سر برود پیمان را.

سعدی .

توان جام بزم اجل را شکست
به دستی که پیمان به پیمانه بست .

ظهوری (از آنندراج ).

نگه کن دولت و فرمان او را
که دولت بست با فرمانش پیمان .

ظهوری (از آنندراج ).