تاج سر. [ ج ِ س َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بزرگ . گرامی سرور. ارجمند
: چو تخت آرای شد طرف کلاهش
ز شادی تاج سر میخواند شاهش .
نظامی .
از پی آن گشت فلک تاج سر.
نظامی .
|| تاج سر بودن . بزرگ و مافوق و سرور بودن
: کلاه سروریت کج مباد بر سر حسن
که زیب تخت و سزاوار ملک و تاج سری .
حافظ.