تاریک تر

تاریک تر. [ ت َ ] (ص تفضیلی ) سخت تر. سیاه تر. تیره تر :
سخن دارد از موی باریکتر
ترا دل ز آهن نه تاریک تر.

فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 7 ص 1831).

بقیصر خزر بود نزدیکتر
وزیشان بُدش روزتاریکتر.

فردوسی (ایضاً ج 6 ص 1481).

چو تاریکتر شد شب اسفندیار
بپوشید نو جامه ٔ کارزار.

فردوسی (ایضاً ج 6 ص 1618).

بکژّی ترا راه تاریک تر
سوی راستی راه باریک تر.

فردوسی (ایضاً ج 8 ص 2312).