تاکستان
نویسه گردانی:
TAKSTAN
تاکستان . [ ک ِ ] (اِخ ) نام قدیم سیادهن . قصبه ایست جزءدهستان دودانگه بخش ضیأآباد شهرستان قزوین در 34 هزارگزی خاور ضیأآباد و بر کنار راه شوسه ٔ قزوین به همدان و زنجان قرار دارد و دارای 8253 تن سکنه است . در جلگه واقع و هوای آن معتدل است . بوسیله ٔ قنات و چاه و رودخانه ٔ ابهررود مشروب میگردد. محصول آن غلات ، کشمش و قیسی و بادام است و شغل اهالی آن زراعت و باغبانی است . صنایع دستی مردم آنجا گلیم و جاجیم بافی است . دارای دبستان ، شهربانی ، پست و تلگراف و تلفن ، اداره ٔ املاک ، اداره ٔ کشاورزی و در حدود 150 باب دکان است . از آثار قدیمی آن حمامی متعلق به دوره ٔ شاه عباس است بفرمان رضاشاه در آن جا ساختمانهای جدید و خوبی احداث شده بود که اغلب آنها فعلاً خراب شده است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1). این قصبه در 170هزارگزی تهران میان سیاه چشمه و سیاه باغ واقع است . راه آهن تهران به تبریز از آنجا میگذرد و ایستگاه راه آهن دارد.
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
تاکستان . [ ک ِ ] (اِ مرکب ) جایی که دارای درختهای متعدد انگور باشد. (فرهنگ نظام ). باغستان درخت رز. (ناظم الاطباء). از «تاک » (رز، مو) + «ستا...