تاهیتی . (اِخ )
۞ «تاییتی » یا «اُتاییتی » یا «اُتاهیتی »
۞ از جزایر اصلی مجمعالجزایر پولی نزی
۞ و از مستعمرات فرانسه در اقیانوسیه است که در وسطاقیانوس آرام و در انتهای شرقی پولی نزی واقع است . مساحتش در حدود
1048 کیلومتر مربع است و
30500 تن سکنه دارد و مرکز آن «پاپیت »
۞ که تنها شهر مهم این جزیره است . جزیره ٔ تاهیتی از دو قطعه خاک آتشفشانی متصل بهم تشکیل یافته است که بوسیله تنگه ٔ «تاراوَاُ»
۞ بیکدیگر پیوسته شده اند. سرزمینی است کوهستانی و بلندترین کوههای آن «اوروهِنا»
۞ است . اطراف این جزیره از بریدگی های شدید و تند و از سنگهای مرجانی احاطه شده است . در منطقه ٔ حاره واقع و هوای آن بر اثر کوهستانی بودن و تأثیر آب دریا نسبةًگرم و سالم و خوش میباشد. ساکنین جزایر پولی نزی دارای خصایل و آداب مطبوع و ملایم میباشند و مردم تاهیتی هم در این صفات با ساکنین جزایر مذکور مشترکند. اهالی تاهیتی بزبان پولی نزی تکلم کنند و ابتدا با روشهای اولیه و ساده بکار کشاورزی اشتغال داشتند پس از ورود مردم اروپا بدان سرزمین و راهنمایی آنان وضع کشاورزی بومیان تا حدی تغییر کرد. محصول آنجا عبارتست از: موز، پرتقال ، لیمو، وانیل ، نارگیل ، نیشکر، توتون ، ذرت و غیره . مردم بومی علاوه بر کار کشاورزی بصید ماهی و خرچنگ و مروارید هم می پردازند. این جزیره بسال
1605 م . بوسیله ٔ «کیرو»
۞ کشف و بسال
1767 بوسیله ٔ «والی »
۞ شناخته شد. اهالی تاهیتی در نیمه ٔ اول قرن نوزدهم بوسیله ٔ مبشرین کاتولیک و پرتستان تبلیغ شدند و به دین مسیح درآمدند. در سالهای
1842-
1846 م . بین فرانسه و انگلستان بر سر تصاحب آن جدالهائی درگرفت ولی بالاخره بسال
1880 در زمره ٔ مستملکات فرانسه درآمد.