تایوئه چه . [ ] (اِخ ) قبیله ٔ ترک که هیاطله از آن بودند. سعید نفیسی در احوال واشعار رودکی آرد: پس از فتح طخارستان بدست ژوان ژوانها در آن ناحیه طایفه ای از «تایوئه چه » مانده بود به اسم «هوا»
۞ . پادشاه ایشان «یتا»
۞ نام داشت و بمناسبت نام او این طایفه را هیاطله یا بقول مورخین روم هفتالیت نامیده اند. (احوال و اشعار رودکی ج
1 ص
183).