تباهی آوردن
نویسه گردانی:
TBAHY ʼAWRDN
تباهی آوردن . [ ت َ وَ دَ ] (مص مرکب ) فساد انداختن
: شه چو ظالم بود نپاید دیر
زود گردد بر او مخالف چیر
رخنه در پادشاهی آرد ظلم
در ممالک تباهی آرد ظلم .
سنایی .
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.