تبخاله زدن . [ ت َ ل َ
/ ل ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) تبخاله افتادن . تبخاله برآوردن . تبخاله دمیدن
: تبخاله زد لبم ز می خضر گوئیا
این آب را به وام ز آتش گرفته است .
صائب (از آنندراج ).
رجوع به تبخال و تبخاله و تبخاله افتادن و تبخاله دمیدن و سایر ترکیبات آن شود.