تجنیس مزیل

تجنیس مزیل . [ ت َ س ِ م ُ زَی ْ ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دوم [ از نوع ششم ، تجنیس بالتخلیه ] مزیل ، که آن در حرف اول متغایر و در بواقی متوافق باشد، چنانکه اشارت و بشارت و دام و رام . عرب ناصح گوید:
صوفی که قول او همه رمز است و محض خیر
چون گویدت میار بیار ای پسر بیار.
میار و بیارمختلفه اولند. (آنندراج ).