تخته بر سر شکستن

تخته بر سر شکستن . [ ت َ ت َ / ت ِ ب َ س َ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب ) تخته بر سر کسی زدن . خراب و رسوا کردن . (آنندراج ) (غیاث اللغات ) :
خرد مشمار که ما قطره ٔ طوفان زاییم
تخته بر سر شکند شورش ما دریا را.

سالک یزدی .

هر جا کرشمه شیوه ٔ تعلیم سر کند
شاگرد تخته بر سر استاد بشکند.

سلیم (از آنندراج ).