ترویة

ترویة. [ ت َرْ ی َ ] (ع مص ) سیراب کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار) (آنندراج ). سیراب گردانیدن . (زوزنی ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از المنجد). || کسی را بر روایت شعر داشتن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). بر روایت شعر داشتن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از المنجد). || در کاری اندیشه کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (آنندراج ). اندیشه کردن در کار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از المنجد). اندیشیدن در کار و نگریستن پایان آن را و تعجیل نکردن در جواب . (منتهی الارب ). و رجوع به تروی شود.