اجازه ویرایش برای هیچ گروهی وجود ندارد

تشنگی

نویسه گردانی: TŠNGY
تشنگی .[ ت ِ ن َ / ن ِ ] (حامص ) عطش . (آنندراج ). پهلوی تیشنه کیک ۞ حاصل مصدر از تشنه . عطش . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). عطش و آب طلبیدن طبیعت . میل به نوشیدن آب داشتن . (ناظم الاطباء) :
ز بس تشنگی چاک گشته زبان
پر از خاک آورد گشته دهان .

فردوسی .


شد از رنج و از تشنگی شاه مات
چنین یافت از چرخ گردان برات .

فردوسی .


تن از خوی پرآب و دهان پر ز خاک
زبان گشته از تشنگی چاک چاک .

فردوسی .


نه همه تشنگی و گرسنگی باید خورد
نوبت گرسنگی خوردن بردیم بسر.

فرخی .


چو بسپردم من اندر تشنگی جان
مباد اندر جهان یک قطره باران .

(ویس و رامین ).


شور است آب او ننشاندت تشنگی
گر نیستی ستور مخورآب تلخ و شور.

ناصرخسرو.


وز بیم تشنگی قیامت همیشه تو
در آرزوی قطرگکی آب زمزمی .

ناصرخسرو.


تشنگی ، آب شور ننشاند
مخور آن ، کت از او شکم راند.

سنایی .


آب کم جو تشنگی آور به دست
تا بجوشد آبت از بالا و پست .

مولوی .


از غایت تشنگی که بردم
در حلق نمیرود زلالم .

سعدی .


واژه های قبلی و بعدی
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
تشنگی . [ ت َ ش َ ] (اِ) علتی است (در کودکان ) که زنان او را تشنگی گویند و آن آماسی باشد گرم که اندر غشاء مغز پدید آید و نشان این علت آن ...
حرارت تشنگی . [ ح َ رَ ت ِ ت ِ ن َ / ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) غُله . (دهار).
نظرهای کاربران
نظرات ابراز شده‌ی کاربران، بیانگر عقیده خود آن‌ها است و لزوماً مورد تأیید پارسی ویکی نیست.
برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.