تظلم زدن .[ ت َ ظَل ْ ل ُ زَ دَ ] (مص مرکب ) شکایت کردن از ظلم و تعدی کسی . داد خواستن . دادخواهی کردن
: دل شد از دست نه جای سخن است
نز توام جای تظلم زدن است .
خاقانی .
ور در عذاب خشم تو دل زد تظلمی
بس بادش این عذاب دگر کز تو بازماند.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 532).
تظلم زنانند بر شاه روم
که بر مصریان تنگ شد مرزبوم .
نظامی (از آنندراج ).
زنم چندان تظلم در زمانه
که هم تیری نشانم بر نشانه .
نظامی .