تل تل

این تپه ها عبارتند از :تپه ی شاه ناصری در شرق روستا به فاصله ی 200متری روستای فعلی . تپه ی معروف به تل محمد حیدر در شمال روستا به فاصله ی 100 متری روستای فعلی . تپه ی معروف به قلعه ی کلات در جنوب روستای فعلی به فاصله 100 متری . عده ای را نیز عقیده بر این است که می بایست تپه ی چهارمی را به دیگر تپه های باستانی روستا به نام "ور آفتابی "اضافه کرد که فعلا قبرستان روستا می باشد .

درتپه های یاد شده آثاری از سفال های شکسته ی قدیمی ،کوزه ،بوپال (پایه های ساخته شده از گل رس پخته )تا سال های نه چندان دور به فراوانی یافت می شد . نام این تپه ها نیز می تواند باعث حس کنجکاوی افراد جهت بستان شناسی گردد . اما تا کنون اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است .

در فرهنگ عامیانه روستا چنین مرسوم شده اسیت که تپه ی "محمد حیدر " دارای جواهرات فراوانی است اما چون اژدهایی هفت سر بر روی آنها خوابیده است کسی توانایی حفاری و استخراج گنج ها را ندارد .

سابقه ای که از سکونت افراد در دست است مربوط به سیصد سال پیش است یعنی همزمان با سقوط صفویه و روی کار آمدن افشاریه در ایران .

البته سابقه ی سکونت قبل از آن رانیز رد نمی کنیم چرا که تپه های باستانی یاد شده دلیلی بر این مدعا است .

ااهالی این روستا از دو گروه تشکیل گردیده است ،عده ای از آنها ابتدا از بوکان در کردستان مهاجرت نموده راه عراق را پیش گرفته و پس از مدتی اقامت در عراق وارد خوزستان شدند و از آن پس رو به سوی مناطق جنوب شرقی و شرق خوزستان نمودند که یکی از آن طوایف ابتدا در روستایی که بعد ها به نام خود آنان "بوکه "یعنی بوکان نامیده شد سکونت اختیار کردند و سپس به روستای تل تل مهاجرت نموده و هسته ی اولیه ساکنان روستا شکل گرفت (عده ای معتقدند که اینان وارد روستای چم شهاب شده و بعدا وارد روستای تل تل می شوند ).

البته عده ای نیز مهاجرین را از قوم عرب می دانند و به همین دلیل نام خانوادگی عربزاده را برای خود برگزیدند . اما شواهد و قرائن چنین می گویند که شکل و شمایل و قیافه های ظاهری افراد حکایت اولیه را تایید می کند . همچنین نام اجداد این روست بیشتر به نام های ایرانی و کردی بر می گردد مانند بهمن ،زواره و؛علاءالدین و ... ولی هرچند از تاریخ گذشته فاصله بگیریم و به دوران فعلی نزدیک تر شویم اسامی بر گرفته از فرهنگ عربی خود نمایی بیشتری می کنند .

گروه دوم از طایفه اصیل و نجیب ایرانی الاصل "لر"از استان لرستان فعلی و از منطقه ی خرم آباد مهاجرت کرده به سوی جنوب راه افتاده و سر انجام وارد شمال استان فعلی بوشهر شده و اطراف شهر بندری گناوه سکونت اختیار می کنند .(زنده یاد مرحوم ماشاءاله خرمی پس از تحقیق به این نتیجه رسیده بود که طایفه خرمی با طایفه بهروزی خرم آباد از یک رشه اند که هم اکنون در خرم آباد ساکن هستند ).

تعدادی در روستاهای بهمنیاری ،مال خلیفه و مال قاید مسکون می شوند و عده ای از آنها نیز وارد روستای تل تل می شوند و با گروه دیگر ارتباط خویشاوندی و خانوادگی بر قرار می کنند بطوری که هم اینک اهالی این روستا خود را از طایفه و قوم وخویش می پندارند .