تلفن بی سیم

تلفن بی سیم . [ ت ِ ل ِ ف ُ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رادیو. و اساس آن مانند تلگراف بی سیم بر امواج الکترومانیتیک قرار دارد بدین ترتیب که دستگاه فرستنده مانند مهیج «هرتز» تولید امواج الکترومانیتیک می کند و در نقطه ٔ دیگر این امواج در اجسام هادی جریان (آنتن ) القاء می نماید (مانند مشدد هرتز) با این اختلاف که درتلگراف بی سیم می توان امواج مستهلک شونده و محفوظ بکار برد ولی در تلفن بی سیم (رادیو) فقط از امواج محفوظباید استفاده کرد. (از فیزیک رهنما نوروزیان رضا قلی زاده ). رجوع به رادیو و تلفن و تلگراف بی سیم شود.