تمجید

تمجید. [ ت َ ] (ع مص ) به بزرگی یاد کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار) (مجمل اللغة). بزرگ کردن و ستودن .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بزرگ کردن و ثنا گفتن کسی را. (از اقرب الموارد). || به بزرگی نسبت کردن کسی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (غیاث اللغات )(ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || به بزرگی یاد کردن خدای تعالی را. (آنندراج ). مدح و ستایش ، و ستایش کردگی ، و ستایش خدای تعالی . (ناظم الاطباء). || بسیار بخشیدن . || سیرخورانیدن شتران را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || پرشکم یا نیم شکم علف دادن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).