تن تنانی

واژه تن تنانی ساختگی است و اصل این واژه لن ترانی است و مربوط به گفتگوی حضرت موسی با خداست که موسی می خواهد خدا را ببیند ولی جواب نمی توانی ببینی را می شنود. با حلوا حلوا دهان شیرین نمی شود هم در همین رابطه است یا شنیدن کی بود مانند دیدن

حق با شماست، حلوای طنطنانی صحیح است، اما نه ربطی به شیرین و مطبوع دارد و نه «لن ترانی موسی» بلکه طنطن یا مطنطن، تقلید صدای طبل، کلمه‌ای عربی است. ما هم استفاده می‌کنیم و می‌نویسیم او سخنی مطنطن می‌گفت. یعنی سخنی پر سر و صدا. مطنطن، در عربی به معنی پرآوازه و پر صدا. در این جا به معنی حلوای طنطنانی، یعنی حلوای پرآوزه و بسیار مشهور و محبوب.