تنگ اندرآوردن . [ ت َ اَ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) کم گردانیدن فاصله را. سخت نزدیک گردیدن
: چو تنگ اندرآورد با من زمین
برآهختم آن گاوسر گرز کین .
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 1 ص 196).
چو تنگ اندرآورد با او زمین
فروکرد گرز گران را به زین .
فردوسی .
چو من تنگ روی اندرآرم بروی
سر آید ترا تیزی و گفتگوی .
فردوسی .