تنگ جای . [ ت َ ] (اِ مرکب ) جایی بی وسعت . مکانی که کسی به دشواری در آن جای گیرد
: همه نعل مرکب زنم باژگونه
به وقتی کزین تنگ جا می گریزم .
خاقانی .
به عرض دو میدان در آن تنگ جای
فشردند چون کوه پولاد و پای .
نظامی .
رجوع به تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.