توق

توق . [ت َ ] (ع مص ) آرزو خاستن . (تاج المصادر بیهقی ص 83). آرزومندی و غلبه ٔ شهوت . (غیاث اللغات ): تاق الیه توقاً و تؤقاً (تُؤوقاً) و تیاقةً و توقاناً؛ آرزومندکسی شدن . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). تائق و تواق نعت است از آن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || خارج شدن تیر قمار وقت برگردانیدن : تاق القدح فی المسیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). || آهنگ چیزی کردن : تاق الی الشی ٔ؛ آهنگ کردن ِ آن چیز کرد. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). || از جای رفتن و ترسیدن و سبک شدن .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). شتافتن و سبک شدن . (ازاقرب الموارد). || برآمدن اشک از آب راهه های سر در چشم : تاقت الدموع . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || سخت کشیدن ، کمان را: تاق القوس . || قریب به مرگ رسیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد).