تهی پای . [ ت َ
/ ت ِ
/ ت ُ ] (ص مرکب ) برهنه پای و بی کفش . (ناظم الاطباء). پابرهنه . پاپتی . حافی . برهنه پای . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)
: وهم تهی پای
۞ بسی ره نبشت
هم ز درش دست تهی بازگشت .
نظامی .
تهی پای رفتن به از کفش تنگ
بلای سفر به که در خانه جنگ .
سعدی .
رجوع به تهی و دیگر ترکیبهای آن شود. || جلد و شتابان . (ناظم الاطباء).