تیر شهاب . [ رِ ش ِ
/ ش َ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) درخش هایی که به شب در آسمان از سویی به سویی شوند همچو تیر پران
: دوش چو سلطان چرخ تافت به مغرب عنان
گشت ز تیر شهاب روی هوا پرسنان .
خاقانی .
بود چو در درع ابر لمعه ٔ شمشیر برق
بر زره کهکشان آتش تیر شهاب .
سیف اسفرنگ .
رجوع به شهاب شود.