تیگر. (اِخ )
۞ شطی در آسیای غربی که سرزمین های دیاربکر و موصل و بغداد را مشروب می سازد و سپس به فرات می پیوندد و شطالعرب را تشکیل میدهد و
2000 کیلومتر طول دارد. (از لاروس ). دجله : چنانکه از کتیبه ٔ بیستون داریوش معلوم است دجله را پارسی های قدیم تیگر می گفتند. (ایران باستان ج
2 ص
1410). رجوع به همین کتاب ص
1372 و
1575 و
1901 و دجله شود.