ثتم
نویسه گردانی:
ṮTM
ثتم . [ ث َ ] (ع مص ) انداختن زن بچه ٔ شکم خود را. || تباه کردن . || ثتم زن خرز خویش را؛ تباه کردن او مهره های خود را: ثتمت المراةُ خرزها؛ یعنی فاسد کرد زن مهره های خود را.
واژه های همانند
۳۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
ستم ظریف . [ س ِ ت َ ظَ ] (ص مرکب ) کسی که در پرده ٔ ظرافت ستم کند و این فعل را ظریفی گویند.(آنندراج ). کسی که ستم او ظریفانه بود : حسن ا...
ستم شریک . [ س ِ ت َ ش َ ] (اِ مرکب ) کسی که در ستم کردن شریک بود. (آنندراج ). شریک ستم . شریک ظلم : دگر بجان تمنا بگو چه خواهی کردستم شریک...
ستم پیشه . [ س ِ ت َ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) ظالم . ستمکار. ستمگر : ترا دیو است اندر طبع رستم خو ستم پیشه به بند طاعتش گردن ببند و رستی از رستم ....
ستم خانه . [ س ِ ت َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) کنایه از دنیا. (آنندراج ). ستم آباد. (مجموعه ٔ مترادفات ص 165).
ستم دیده . [ س ِ ت َ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مظلوم . (آنندراج ) (شرفنامه ). ملهوف . (منتهی الارب ) : که با خاک چون جفت گردد تنم نگیرد ستمدیده...
ستم زدای . [ س ِ ت َ زَ / زِ ] (نف مرکب ) نابودکننده ٔ ستم . برنده ٔ ستم . زداینده ٔ ظلم : بزدای زنگ خون ستمکاره را ز تیغخود تیغ توست صیقل زنگ...
ستم زدگی . [ س ِ ت َ زَ دَ /دِ ] (حامص مرکب ) ستمدیدگی . رجوع به ستم زده شود.
ستم پرور. [ س ِ ت َ پ َرْ وَ ] (نف مرکب ) کنایه از ظالم و ظلم کننده و ظلم روا دارنده . (برهان ) (انجمن آرا) (مجموعه ٔ مترادفات ص 241).
ستم آباد. [ س ِ ت َ ] (اِ مرکب ) کنایه از جایی است که در او ظلم و تعدی بسیار واقع شود. || کنایه از دنیاست . (برهان ) (آنندراج ).
ستم آمیز. [ س ِ ت َ ] (نف مرکب ) ظالم و بی رحم . (ناظم الاطباء).