جامع عتیق شیراز

جامع عتیق شیراز. [ م ِ ع ِع َ ق ِ ] (اِخ ) مسجد قدیمی معروفی است در شیراز که آن را عمروبن لیث ساخته است و گفته اند آن مقام هرگز ازو خالی نبوده و بین المحراب و المنبر دعا را اجابت بود. (از نزهة القلوب ج 3 ص 115). مؤلف مرآت البلدان آرد: جامع عتیق مشهور به مسجد جمعه است و شعر سعدی :
تا نشنوی ز مسجد آدینه بانگ صبح
یا از در سرای اتابک غریو کوس .
اشاره به آن است . این مسجد را عمرو لیث درزمان حکمرانی خود (بین 266 تا 290 هَ .ق .) بنا کرد. این جامع مسجدی است وسیع مشتمل بر عمارات و معابد بسیار و در وسط صحن عمارت مربع دو طبقه ٔ بدیعی بوده که با صنایع عالی حجاری و کتیبه های ممتاز بنا شده بود و در اثر زلزله های متواتر رو به انهدام نهاده است .اتابک سلغری بر بنای مسجد افزوده و سلطان ابراهیم میرزا پسر شاهرخ میرزا آن را مرمت کرده و پس از آن نیز مرمتهائی شده است . (از مرآت البلدان ج 4 صص 107 - 108).