جان افشاندن

جان افشاندن . [ اَ دَ ](مص مرکب ) مردن . (بهار عجم ). جان دادن :
اهل بایستی که جان افشاندمی
دامن از اهل جهان افشاندمی .

خاقانی .

همچو شمعم یک نفس باقیست بی دیدار تو
چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع.

حافظ.

رجوع به جان افشانی شود.