جان در سر کسی کردن . [ دَ س َ رِ ک َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) یا جان در سرِ چیزی کردن . جان را فدای کسی کردن
: بگفتا نه آخر دهان تر کنم
که تا جان شیرینش در سر کنم .
سعدی .
عاشقی سوخته ای بی سر و سامان دیدم
گفتم ای یار مکن در سر فکرت جان را.
سعدی .
رجوع به ماده ٔ پیش شود.