جان گسل . [ گ ُ س ِ
/ س َ ] (نف مرکب ) تلف کننده ٔعمر. شکننده ٔ دل . (ناظم الاطباء). روح آزار. آنچه جان را گسسته سازد. پاره کننده ٔ جان . کشنده
: کدام است گفت از شما شیردل
که آید سوی نیزه ٔ جان گسل .
دقیقی .
دریغ این غم و حسرت جان گسل
ز مادر جدا وز پدر داغ دل .
فردوسی .
پر آهی کشم از غم جان گسل
به آهم رود بر هوا خشت دل .
ملاطغرا (از آنندراج ).