جان من . [ ن ِ م َ ] (ترکیب اضافی ، صوت مرکب ) این عبارت در جایی استعمال کنند که کسی چیزی را بکسی بسپارد و سفارش نماید که این را نیکو دار و محافظت کن . (آنندراج )
: عشق ببانگ بلند گفت که خاقانیا
یار عزیز است صعب جان تو و جان من .
خاقانی (از بهار عجم ) (آنندراج ).
جان شیرین من است این شعر من پیش شما
می سپارم جان خود جان من و جان شما.
سلمان ساوجی (ایضاً).
|| منادی است یعنی ای جان من
: چرا همی شکنی جان من ز سنگدلی
دل ضعیف که باشد بنازکی چو زجاج .
حافظ.