جراحت بستن . [ ج ِ ح َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) زخم بستن . در تداول امروز، پانسمان کردن زخم
: مادرش بجسته سرش از تن بگسسته
نیکو و باندام جراحتش ببسته .
منوچهری (دیوان چ دبیرسیاقی ص 78).
غلام را فرمود تا تیر از وی جدا کرد و جراحت ببست . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص
353).