چاه سیماب

چاه سیماب . [ هَِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از چاهی که از آنجا سیماب (جیوه ، زیبق ) برمی آید. (از آنندراج ) :
شهسواری از بر ما گشت عنان گردان که شد
چاه سیماب ، آستین از اشک بی آرام ما.

فطرت (از آنندراج ).