چراغ کاروان . [ چ َ
/ چ ِ غ ِ کارْ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چراغی باشد که کاروانان بر چوبی بلند برافروزند تا واماندگان و مترددان بروشنائی آن بمأوای خود برسند بآسانی . (آنندراج )
: باشد از پروانه ٔ امرش درین خلوتسرای
سالکان را خضر پیغمبر چراغ کاروان .
اثر (از آنندراج ).