چراغ کشته . [ چ َ
/چ ِ غ ِ ک ُ ت َ
/ ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چراغ افسرده . چراغ بسمل و چراغ مرده . (آنندراج )
: کدامین شاخ گل دامن فشان زین بزم بیرون شد
که بوی گل بمغزم از چراغ کشته می آید.
صائب .
رجوع به چراغ کشتن و چراغ خاموش و چراغ مرده شود.