چرک گوش . [ چ ِ ک ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب )
۞ ماده ٔ زردرنگی که در سوراخ گوش تولید گردد. (ناظم الاطباء). زهر گوش . تلخی گوش . ماده ٔ زردرنگ و تلخ و چرب که در گوش پدید آید. ریم گوش . ماده ٔ زردی که عادةً از درون گوش تراود. صَملاخ . صُملوخ . (منتهی الارب ). وَسَخ ُالاْ ُذُن . رجوع به چرک شود.