چشم چراندن . [ چ َ
/ چ ِ چ َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از اکتساب فیض دیدار کردن و دیدن چیز مرغوب و تماشا کردن آن را. (آنندراج )
: چون چشم از چراندن چشم است رزق ما
نی همچو دیگران بشکم زنده ایم ما.
صائب (از آنندراج ).
|| به نظر ریبه در زنی دیدن . رجوع به چشم چرانی شود.